Bugün elime bir kitap aldım.
Kitapta bir ülkeden bahsediliyor ve Ütopya tarzında yazılmış bir eser.
Kitapta neler yok ki bir bilseniz.
Mesela polis milyonlarca keneviri yakıyor. Uyuşturucu tarlaları yanarken insanlar ülkede
"Doğa katliamı yapılıyor." diye bağırıyorlar.
Kitabın ilerleyen sayfalarında ülkeinsanlarının yaşadığı kimlik bunalımından bahsedilmis.
Ülkede bazı insanlar sırf başörtüsü sebebiyle tutuklaniyor.
Buraya ben de anlam veremedim. Mesela karşı bir ülkeyle problemleri olduğunda kola icmeyerek protesto ediyorlar. Valla bak yalanim varsa.
Mesela başka bir kesim var.
Sonra ülke insanları çok kayıtsız düşünün 300 madenci diri diri gomulurken kimse de ses çıkarmıyor siyasetçilerden ise tık yok.
Yazar burada da ütopik bir teori sunarak o ülkede yaşayan insanların birkaç ay içinde hafıza kaybı yaşadıklarını ve bunun da normal olduğunu yazmış.
Ülkede sürekli insanlar ölüyor.
Mesela bir grup insan var. Bu insanlar sürekli ülkelerine ihanet içindeler.
Ya diyeceksiniz ki çoğu ülkede hain vardır zaten.
Durun bunlar farklı ondan yazıyorum.
Bu insanlar hainlik yaparken aynı zamanda barış yanlısı olduklarını iddia ediyor.
Düşünün hem adam teröristi savunuyor hem askere katil diyor sonrada aynı adam silahlar sussun barış gelsin diyor.
Teröristle kucaklaşan adam Barış diyor.
Biliyorum yazar biraz sacmalamis ama devamı var.
Ülkede sürekli bir yönetim krizi var.
Mesela Kamu Ihale Kanunu nu sadece 10 yılda 115 kez değiştiren meclisleri var fakat üç beş kişi öldü diye meclisi toparlayamayiz diyorlar.
Sonra ülkede darbe oldu. Bak şimdi iyi dinle.
Ülkede darbe oldu.
Yani darbe girişimi oldu ve Ülkenin başındaki adam darbeyi enistesinden duyuyor.
Yalan yok böyle yazıyor kitapta.
Kitap birazda mizah yönüyle dikkat çekiyor zaten.
Tankın önüne zıplayan mı dersin
F16 ya "In lan aşağı" diye bağıran mı ararsin.
Hakikaten bak Uzay istasyonu olmayan ülkenin
"Nasa'dan daha iyiyiz." diye açıklama yapan bakanları var.
Üzülmeyin o insanlar için.
Kitaptaki insanlar mutlu aslında bak bugün tuttuğu takım şampiyon olsun yine unutur herşeyini.
Öyle bir ülke.
Dedim ya hafızaları yok bir kere.
Kitabı kapattım bir çay doldurup düşündüm.
"1984 kitabı bile şu kitaptaki ülkeden daha gerçek bir ütopya."
Hüseyin Okunakol
Kitapta bir ülkeden bahsediliyor ve Ütopya tarzında yazılmış bir eser.
Kitapta neler yok ki bir bilseniz.
Mesela polis milyonlarca keneviri yakıyor. Uyuşturucu tarlaları yanarken insanlar ülkede
"Doğa katliamı yapılıyor." diye bağırıyorlar.
Kitabın ilerleyen sayfalarında ülkeinsanlarının yaşadığı kimlik bunalımından bahsedilmis.
Ülkede bazı insanlar sırf başörtüsü sebebiyle tutuklaniyor.
Buraya ben de anlam veremedim. Mesela karşı bir ülkeyle problemleri olduğunda kola icmeyerek protesto ediyorlar. Valla bak yalanim varsa.
Mesela başka bir kesim var.
Sonra ülke insanları çok kayıtsız düşünün 300 madenci diri diri gomulurken kimse de ses çıkarmıyor siyasetçilerden ise tık yok.
Yazar burada da ütopik bir teori sunarak o ülkede yaşayan insanların birkaç ay içinde hafıza kaybı yaşadıklarını ve bunun da normal olduğunu yazmış.
Ülkede sürekli insanlar ölüyor.
Mesela bir grup insan var. Bu insanlar sürekli ülkelerine ihanet içindeler.
Ya diyeceksiniz ki çoğu ülkede hain vardır zaten.
Durun bunlar farklı ondan yazıyorum.
Bu insanlar hainlik yaparken aynı zamanda barış yanlısı olduklarını iddia ediyor.
Düşünün hem adam teröristi savunuyor hem askere katil diyor sonrada aynı adam silahlar sussun barış gelsin diyor.
Teröristle kucaklaşan adam Barış diyor.
Biliyorum yazar biraz sacmalamis ama devamı var.
Ülkede sürekli bir yönetim krizi var.
Mesela Kamu Ihale Kanunu nu sadece 10 yılda 115 kez değiştiren meclisleri var fakat üç beş kişi öldü diye meclisi toparlayamayiz diyorlar.
Sonra ülkede darbe oldu. Bak şimdi iyi dinle.
Ülkede darbe oldu.
Yani darbe girişimi oldu ve Ülkenin başındaki adam darbeyi enistesinden duyuyor.
Yalan yok böyle yazıyor kitapta.
Kitap birazda mizah yönüyle dikkat çekiyor zaten.
Tankın önüne zıplayan mı dersin
F16 ya "In lan aşağı" diye bağıran mı ararsin.
Hakikaten bak Uzay istasyonu olmayan ülkenin
"Nasa'dan daha iyiyiz." diye açıklama yapan bakanları var.
Üzülmeyin o insanlar için.
Kitaptaki insanlar mutlu aslında bak bugün tuttuğu takım şampiyon olsun yine unutur herşeyini.
Öyle bir ülke.
Dedim ya hafızaları yok bir kere.
Kitabı kapattım bir çay doldurup düşündüm.
"1984 kitabı bile şu kitaptaki ülkeden daha gerçek bir ütopya."
Hüseyin Okunakol
Yorumlar
Yorum Gönder